Górowo Iławeckie

Tego szukamy w Górowie Iławeckim

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: górowo iławeckie, pogoda górowo iławeckie, praca górowo iławeckie, nadleśnictwo górowo iławeckie, gmina górowo iławeckie.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Górowie Iławeckim, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii.

Historia Górowa Iławeckiego sięga czasów średniowiecza. W XIII wieku te tereny były zamieszkiwane przez Prusów z plemienia Natangów. W 1260 roku Natangowie wzięli udział w II powstaniu Prusów przeciwko Zakonowi Krzyżackiemu. W ramach tego powstania wystąpił Herkus Monte, jeden z przywódców, który zginął w lesie na terenie obecnej gminy w 1273 r.

Obszar, na którym później powstało miasto, należał do komturii w Bałdze, jednej z komturii Prus Dolnych w państwie Zakonu Krzyżackiego. Po zakończeniu podboju Prus w 1283 r. nnastąpił intensywny proces osadnictwa na terenie Prus Dolnych.

W Górowie istniała osada targowa od wczesnych XIV wieku, ale oficjalnie miasto powstało w 1335 r., kiedy to dwaj wójtowie Herman i Albert zaplanowali i wytyczyli rynek dla rozwijającej się osady. Wybór miejsca było związane z przecięciem szlaków z Bartoszyc do Pieniężna i z Lidzbarku Warmińskiego do Królewca. Miasto otrzymało prawa miejskie 5 lutego 1335 r. od komtura bałgijskiego Henryka de Muro, wraz z 100 włókami i 10 morgami ziemi (ponad 1600 ha). W drugiej połowie XIV wieku miasto otoczono murami obronnymi, a także zbudowano Bramę Młyńską i Bramę Wysoką. Podczas wojny głodowej w 1414 r. miasto zostało najechane i zniszczone przez wojska polskie. W 1440 r. miasto dołączyło do Związku Pruskiego, a w 1454 r. mieszczanie złożyli przysięgę królowi Polski Kazimierzowi Jagiellończykowi. W czasie wojny trzynastoletniej miasto zostało spalone przez Krzyżaków. Od 1535 do 1810 r. miasto było prywatną własnością. W 1710 roku w wyniku epidemii dżumy zmarło 767 mieszkańców miasta.

Miasto się rozwijało, powstawały nowe warsztaty rzemieślnicze, a rzemiosło, takie jak tkactwo, sukiennictwo i garncarstwo, kwitło. Pierwsi mieszkańcy zajmowali się rzemiosłem, podczas gdy mieszkańcy z okolic uprawiali rolnictwo. Miasto początkowo było własnością zakonu krzyżackiego, a od 1482 do 1809 r. było miastem lennym, prywatnym, należącym najpierw do rodziny Truchess-Waldburg, a następnie do rodziny von Schwerin.

W lutym 1807 r., Rosjanie i Francuzi zatrzymali się w Górowie, gdzie rekwirowali zapasy żywności. Cesarz Francuzów, Napoleon Bonaparte, również spędził tam noc. Od 1818 r. miasto należało do powiatu Iława Pruska. Przez wieki miasto było wielokrotnie niszczone przez pożary, wojny i epidemie. Uległo zniszczeniu podczas wojny głodowej w 1414 r., wojny trzynastoletniej w 1456 r. oraz w wyniku pożaru w 1655 r. Prawdziwy rozwój miasta nastąpił dopiero pod koniec XIX wieku. Wybudowano tam linię kolejową, zelektryfikowano i zgazyfikowano miasto, otwarto wodociągi, gazownię i centralę telefoniczną. W czasie I wojny światowej miasto doznało poważnych zniszczeń. W trakcie II wojny światowej w pobliżu Kamińska działał pierwszy na terenie Prus Wschodnich obóz jeniecki (Stalag IA Stablack). Wojska 331 Dywizji Strzeleckiej z 3 Frontu Białoruskiego zdobyły miasto 4 lutego 1945 r. Zastraszeni żołnierze czerwonoarmistów spędzili ludność do piwnic domów, które następnie podpalili. Ponadto, były również przypadki gwałcenia kobiet, którym odcinano języki.

W czerwcu 1945 r.  miasto przeszło pod administrację polską. Po zakończeniu II wojny światowej, niemiecka ludność (większość z nich uciekła przed nadciągającą Armią Czerwoną) została wysiedlona, a ich miejsce zajęli przesiedleńcy z wschodu i centralnej Polski. W 1947 r. do miasta przybył transport Ukraińców przesiedlonych w ramach akcji "Wisła". Górowo stało się wielonarodowym i wielowyznaniowym ośrodkiem o różnorodnej kulturze. Do 1961 r. miasto było siedzibą powiatu, początkowo iławeckiego, a później górowskiego. W latach 1945-1975 miasto należało do starego województwa olsztyńskiego, a w 1975 r. stało się częścią mniejszego województwa olsztyńskiego. Po reformie administracyjnej w 1999 r., znalazło się w nowo utworzonym województwie warmińsko-mazurskim.

W 2000 r. doszło do zerwania tamy na sztucznych zbiornikach wody, które znajdowały się w północnej części miasta Górowo Iławeckie. To wydarzenie spowodowało powódź, która niestety przyniosła tragiczne skutki, a trzy osoby straciły życie.

Nazwa miasta
Po pierwotnym nazewnictwie "Landsberg", miasto przeszło pod polską administrację po roku 1945 i podjęto decyzję o nadaniu mu nowej polskiej nazwy. Komisja odpowiedzialna za to zadanie postanowiła nawiązać do pierwotnego znaczenia nazwy niemieckiej i wybrała formę "Górowo". Dodatkowo, dla odróżnienia od innych miejscowości o podobnej nazwie, dodano przymiotnik "iławecki" (wcześniej "pruski"), odnoszący się do historycznej stolicy powiatu.

Po resztę informacji sięgaj do Twojego Miasta:
Informacje
Pogoda
Dane statystyczne